Indonesië, voor mij het land waar mijn vader geboren is, waar ik al eens eerder doorheen was gereisd, en nu het land waar ik een heel nieuwe ervaring ging opdoen:vrijwilligerswerk in het buitenland. Als ik in Indonesië aankom ben ik al een tijdje op reis. Ik ben in 4 maanden door Rusland, Mongolië, China, Japan en Zuid-Korea gereisd. Hier heb ik veel mooie dingen meegemaakt, maar ik ben ook wat moe van het rondtrekken. Fijn om nu 2 maanden op 1 plek te verblijven!

Na een dag rusten, kan ik aan de slag, samen met een leuke meid uit Amerika. We zijn op dezelfde dag aangekomen. ’s ochtends krijgen we een rondleiding door het grote rescue centre en zien we alle dieren waar we mee gaan werken de komende tijd. En dat zijn er nogal wat. Honingberen, luipaarden, veel verschillende makaken (soort apen), orang-oetans en de schattige plompe lori’s. Ook heel veel vogels, zoals kaketoes, paradijsvogels en de enorme kasuarissen. En laten we de schildpadden, gekko’s en (aan het eind van mijn verblijf) de flinke python niet vergeten. Deze dieren zijn bijna allemaal binnengekomen vanuit illegale handel, door redding uit de entertainment industrie of vanuit mens-dier conflicten die voorkomen doordat het leefgebied van de dieren steeds kleiner wordt.

Op een standaard dag beginnen we met het klaarmaken van het voer. We snijden fruit en we maken pap voor de beren klaar. Als dat gereed is vertrek ik samen met een van de keepers naar de dieren waar hij verantwoordelijk voor is. De keepers zijn allemaal Indonesisch en dat is leuk, want ze vertellen vaak ook wat over thuis of over wat leuk is in de omgeving om te zien. Ik zit daardoor ook midden in de Indonesische cultuur. Samen met de keeper maak ik de hokken schoon en geef ik het voer aan de dieren.In de middag is het tijd voor andere dingen. Als vrijwilliger ben je ook verantwoordelijk voor dieren, namelijk de schildpadden, gekko’s, muizen en kwartels. Voedsel klaarmaken en het schoonmaken van de verblijven staat wel eens op het programma. Maar de middagen zijn ook tijd voor Teamwork. Dan gaan we met de hele groep, soms ook met de keepers aan de slag met een groter project.

Dit vrijwilligerswerk moet je zeker gedaan hebben in je leven. Het is echt geweldig!

Omdat ik langer in het rescue centre ben, heb ik ook mijn eigen projecten kunnen doen. Zo heb ik een hangmat gemaakt voor peuterbeer Ben-Ben, heb ik ook op kantoor gewerkt en medische gegevens ingevoerd, een nieuwe inrichting met boomstammen en takken gemaakt voor de hokken van de kaketoes in quarantaine, een brainstormsessie gedaan met het management (dat heb ik voor mijn werk wel eens gedaan) en een fundraising opgezet voor een buitenverblijf voor 3 kaketoes!’
Naast het werk is er ook tijd voor leuke dingen. Een van de keepers heeft mij achter op de motor de omgeving laten zien en die is prachtig! Ook zijn we met de groep vrijwilligers naar een theeplantage gegaan en hebben we in een waterval gezwommen. Ook ’s avonds was het tijd voor gezelligheid. Vaak deden we een kaartspel samen, maar ook hadden we avonden dat we gezellig zaten te kletsen met z’n allen.

Al met al heb ik met moeite afscheid genomen van alle leuke en lieve mensen die ik ontmoet heb in het rescue centre, de Indonesische keepers, Willemijn, Inge , Hanneke en Roel van het management en al die lieve andere vrijwilligers uit verschillende landen met wie ik heb samengewerkt. En natuurlijk alle lieve dieren en de prachtige omgeving. Dit vrijwilligerswerk moet je zeker gedaan hebben in je leven. Het is echt geweldig!

~ Marieke ~