Dit was mijn eerste verre reis – op 5 dagen New York met m’n familie na – buiten Europa. Kon niet wachten om eindelijk te gaan! Sinds ik in 2018 begon met mijn studie wilde ik eigenlijk niks anders dan reizen. Maarja, toch verstandig om eerst je studie af te maken, komt er ook nog een pandemietje tussendoor, buitenlandse stages gaan niet door en je bent zo 4 jaar verder. Deze zomer was er een venster van 4 weken dat ik eindelijk een reis kon gaan maken. 4 weken is natuurlijk te kort om echt een rondreis te kunnen realiseren, dus vrijwilligerswerk leek de perfecte oplossing; lokale mensen helpen en tegelijkertijd veel leren over het land en de omgeving. Dus toen ik het orang-oetan programma van Vrijwillig Wereldwijd tegen kwam was ik in 1 klap verkocht!

De mensen zijn warm en super vriendelijk, het eten is heerlijk!

Ik zag er enorm naar uit, maar ook wel een beetje tegen op. Azië riep op de een of andere irrationele manier toch erg gemixte gevoelens bij me op. Ik wist niet zo goed wat ik ervan moest verwachten, hoe het eruit zou zien, wat ik qua voorbereidingen mee moest nemen en hoe te reageren op de cultuurshock. Een week voor mijn vertrek was ik me al mentaal aan het voorbereiden dat waarschijnlijk een substantieel deel van mijn tijd in ieder geval in de eerste week op het toilet gespendeerd zou worden. Ik verwachte veel onduidelijkheid en een slechte infrastructuur, niet hygiënisch eten en rare ziektes. En dan naar een conservatieplek in the middle of nowhere in Sumatra.

Achteraf had ik wel een beetje een verkeerd beeld van Azië moet ik eerlijk zeggen. De mensen zijn warm en super vriendelijk, het eten is heerlijk (ik ben er in 4 weken niet 1x ziek van geweest!) en je kan alles best goed bereiken. En als je je nog wel zorgen maakt over dingetjes, je krijgt ook een goed aansluitende introductie cursus om je vast te informeren!

Nu even een stukje over de reis naar het project. Je land in Medan en kan via een georganiseerde taxi (kan je aangeven bij Vrijwilligers Wereldwijd) naar het project worden gebracht. Je kan er natuurlijk voor kiezen om een paar dagen in Medan te spenderen, maar in die tijd kan je beter ergens ander heen. De stad is niet echt mooi, weinig activiteiten en plekken als Lake Toba en Berastagi zijn goed bereikbaar super prachtig!

Wat een leuke, gezellige sfeer hangt daar zeg!

Maar goed je hebt dus de taxi genomen vanaf het vliegveld.  Na 4-5 uur kom je aan in het dorp voor het project: Bukit Lawang. Vanaf het dorp ervoor wordt er een scooter geregeld, wat het project ligt, zonder aansluiting van grote wegen, op 20 minuten rijden van het dichtstbijzijnde dorp. Klinkt eng, is super vet. Je wordt ontvangen door de staffmembers, coördinatoren en andere vrijwilligers daar. Wat een leuke, gezellige sfeer hangt daar zeg!

Iedereen is welkom en super relaxt. Iedereen slaapt op de bovenverdieping, als een slaapzaal. Je krijgt een eigen matras met klamboe en kist voor spullen. Klinkt best beperkt. Is ook heel beperkt. Maar perfect voor wat je daar nodig hebt en waarvoor je er bent! Beneden is het restaurant met de keuken waar je veel bent, om lekker spelletjes te spelen en te eten. Als je tijd voor jezelf nodig hebt kan je in de hangmat buiten gaan liggen, waar je ongestoord kan rusten en bijvoorbeeld een boek lezen. Ontbijt, lunch en avondeten wordt voor je bereid, en eet je altijd met de hele groep op.

En geloof me, orangutans zien verveeld nooit!

Iedere ochtend is monitoren. Je gaat met de staffmembers – dat zijn de lokale mensen die eigenlijk de gidsen zijn en de activiteiten begeleiden en organiseren – het regenwoud in opzoek naar aapjes, maar vooral orang-oetans! Iedere ochtend volg je 1 van de 5 verschillende routes, tussen de 45 min en anderhalf uur lang. Als je een orangutan tegenkomt gaat het monitoren beginnen. Gedurende 45 min noteer je het gedrag, omgeving en verspreiding van de orangutan, volgens een protocol. En geloof me, orangutans zien verveeld nooit! Ze hebben echt iets magisch als ze door de bomen bewegen. De eerste keer is echt een onvergetelijke ervaring. Prachtige indrukwekkende dieren!

Het middagprogramma is gevarieerd. Iedere maandag help je een lokale boer met oogsten of ander noodzakelijk werk. Het doel hiervan is om ervoor te zorgen dat de lokale boeren producten blijven verbouwen waar de biodiversiteit niet aan ten onder gaat, of zelfs van kan profiteren; opzoek gaan naar de juiste balans. In de regio is veel uitbereiding van rubbervelden en palmolie plantages. De meeste dieren kunnen hier niks mee. Orangutans raken geïsoleerd, wat ervoor zorgt dat ze zich niet meer naar andere gebieden kunnen verspreiden. Goed doel dus! Dinsdag is er jungleschool. Je gaat Engels lesgeven aan kinderen tussen de 10 en 12 jaar. Geen zorgen, ervaring is totaal onbelangrijk. Enthousiasme heb je veel meer aan, vinden de kinderen ook leuker!

En je hoeft ook echt niet mega goed te zijn in Engels. Het is meer woordjes en zinnetjes leren, dus dat komt vast goed. Woensdag is meer een keuzeactiviteit, of afhankelijk van de week. Je kan bijvoorbeeld een vleermuisgrot ingaan, wat echt mega vet is. lekker banjeren door het regenwoud en de grotten. Donderdag doe je een plastic-pickup. Je wandelt door de rivier en verzameld plastic. Al het plastic wat doordeweeks door onszelf voor eten en dergelijke wordt gebruikt maak  je schoon en hang je op. Vervolgens kan allerlei mooie dingen gaan maken van het verzamelde en schoongemaakte plastic. Ik zei hiervoor dat er altijd voor je gekookt wordt. Das niet helemaal waar, er is 1 uitzondering: vrijdag. Vrijdag is International Cook Day. De bedoeling is dat je met andere vrijwilligers een – uit jou land van herkomst - typisch nationaal gerecht bereid voor de staffmembers en coördinatoren.

Vrijdagmiddag ga je met z’n allen naar de markt, om daar alle ingrediënten te verzamelen voor je gerecht. Super leuk om met alle vrijwilligers een enorm scala aan gerechten in de keuken proberen te bereiden, en vaak toch nog best succesvol!

Het avondprogramma is erg leuk. Iedere woensdagavond is barbecue, wat natuurlijk super gezellig is. dit is een van de enige momenten in de week dat er vlees wordt gegeten, maar er zijn natuurlijk nog steeds vegetarische alternatieven! Meestal donderdagavond is een nightwalk, waar je dus s’ nachts het regenwoud in gaat (geen stress niks is verplicht haha). Een hoofdlampje is een dikke aanrader, probeer een met een roodlicht optie, das beter voor de dieren! Maar veel avonden eindigen in wat ik wel een van de leukste dingen vond van alles: potjes kaarten en muziek maken. De lokale mensen zijn niet zo bezig met hun mobieltjes en technologische dingetjes, wat ook doorsijpelt naar de vrijwilligers. De hele ‘’social media detox’’ die hierbij gepaard gaat is heerlijk! Lekker op een open en toegankelijke manier muziek maken met iedereen en kaartspelletjes spelen zou ook echt een verrijking zijn in het westen.

Nog even over mobieltjes gesproken…

Als je data wil moet je een simkaart halen in Medan. Staat ook uitgelegd in de introductiecursus. Bij het project is wel een verbinding, maar deze is niet erg goed. Een appje sturen dat je over bent of af en toe een foto is mogelijk, maar verwacht niet dat je een serie kan gaan bingewatchen.

Van tevoren had ik verwacht 6 dagen in de week druk te zijn met het vrijwilligerswerk, maar dit valt reuze mee. Iedere zondag is je vrije dag, maar verder heb je ook wel vrijheid. En de zaterdagavond en zondag kan ingericht worden door een lekker drankje te doen in het dorp ernaast, waar je ook kan overnachten en een gezellige tijd kan hebben met alle vrijwilligers en lokale mensen. Ik heb verschillende activiteiten gedaan in de weekenden. Met 4 andere vrijwilligers zijn we op jungletrek geweest, met 1 overnachting in het bos. Dikke aanrader, super leuk! Informeer hiervoor gewoon bij het project. De gasten die je de hele tijd op hun scooter rondrijden en waarmee je drankjes drinkt en muziek maakt organiseren ook de jungletreks, dus heb je gelijk wat bekende gezichten! Verder heb ik een woodcarf workshop gedaan, waar ik dus een orangutankop uit een plak heb – geprobeerd- te maken. Leuke zondagmiddagactiviteit! Ik heb 2 weken veel tijd met 3 vrijwilligers gespendeerd, die eerder weggingen dan ik. het laatste weekend heb ik alleen (ofja met 1 staffmember die ik dus ook al goed kende) de vulkaan Sibayak in Berastagi beklommen. Ook een dikke aanrader!

Waar wij ons vaak los zien van de natuur, zien zij zichzelf als een onderdeel ervan.

De dieren en de natuur niet te vergeten, hiervoor was ik ten slotte naar Azië gegaan! Ik ben gek van wilde dieren en ecologie, en wat was dit een fantastische plek om helemaal gek te worden van de natuur! Orangutans, silver-leaf monkeys, gibbons, watervaranen en nog veel meer andere reptielen, vogels, amfibieën, ga zo maar door. En de mensen daar hebben ook erg veel verstand van de natuur en de dieren, enorm leerzaam. Ze leven nog echt samen met de natuur. Waar wij ons vaak los zien van de natuur, zien zij zichzelf als een onderdeel ervan. Erg inspirerend om hierover te praten met de lokale mensen.

Dat was een van de dingen waar ik het positiefst door verrast werd, de lokale bevolking. Super relaxt, willen alles voor je doen, lief, grappig en ook heel gezellig! In het bijzonder ook de staff members van het project, wat een ongelooflijke toppers zijn dat. Prachtige mensen!

In het begin zag ik er wel tegen op, naar Sumatra in de middle of nowhere. Maar wat een ervaring, dikke aanrader! Prachtige omgeving, fenomenale dieren, fantastische mensen, lekker eten en super veel onvergetelijke herinneringen.

Bedankt Patricia en Daan, voor de fantastische locatie en de onvergetelijke herinneringen!

Veel plezier daar! Boré