Hee! Sofie, dat is wie ik ben. Afrika, dat is waar ik altijd van droomde.
Vrijwillig wereldwijd, de organisatie die mijn dromen deed uitkomen.
Ghana het land van duizend en één dromen.

In 2013 koos ik ervoor om mijn afstudeerproject voor mijn bachelor-opleiding opvoedster in Ghana uit te werken. Eenmaal in Ghana was het van dag 1 tot dag 106 een fantastische ervaring! Daarom besloot ik om in de zomer van 2014 terug te gaan en te werken op het zomerproject van de Kidz Active School. Ik kan jullie nooit alle avonturen vertellen die ik daar beleefd heb, maar ik probeer het lekker toch met deze kleine samenvatting!

Je ontmoet er honderden Ghanezen die steeds weer, heel liefjes, vragen of je hun vriend wil zijn.

Je maakt deel uit van een gezin en deelt al hun vreugd en verdriet met hen. Hilariteit alom wanneer jong en oud je kleur proberen af te wrijven, op zichzelf proberen te smeren, aan je ruiken of zelf eens van je proeven. Je gaat zwemmen met je broertjes en zusjes en ziet de blik in hun ogen die enkel voor jou bedoelt is. Je spreekt af met andere vrijwilligers om naar de stad te gaan waar je je huwelijkskandidaten voor het rapen hebt, de één presenteert al een mooier aanzoek dan de ander! Aan het eind van je vrijwilligerswerk een briefje krijgen van één van je leerlingen dat ze je zo zal missen en dat je haar rolmodel bent in het leven. De grapjes van Bash, Sylvester en Priscilla waar je krom van ligt, maar waarvan je achteraf vergeet waarom je ze ook alweer zo grappig vond. De levenslange vriendschappen die je sluit met Ghanezen, Nederlanders en Belgen.

Wat een Geweldige Tijd!

De taxiritten waar je samen met de andere passagiers even moet uitstappen om de taxi vooruit te duwen. Het geklaag met je medevrijwilligers over het eten dat de ene dag toch wat minder te eten is dan de ander. Het geluk wanneer je ‘wooden-bakery’ ontdekt waar ze echte Belgische of Nederlandse baguettes verkopen. De fantastische uitstappen die je doet, waar je nog zoveel meer van Ghana en het Ghanese leven ontdekt. De liefde, het geluk, het plezier en de tranen dat je met de kinderen op de school kan delen. Het woord ‘salaminga’ dat zowel het meeste lieve als het meest vervelende woord kan zijn, maar waarop je het toch niet kan laten om terug te zwaaien en hen je mooiste glimlach schenken. Elke dag een nieuwe geur leren kennen, iets nieuws te eten krijgen, nieuwe vrienden maken… Gewoon het kleine geluk in elk gebaar vinden en dit laten uitgroeien tot een geluk waar je helemaal warm van wordt. 

Maar wees gewaarschuwd, eenmaal die warmte in je lijf zit, gaat deze er nooit meer uit, je blijft ze altijd met je meedragen!

Ik zou zeggen: Gewoon Doen!
En als je het dan toch doet, doe het met vrijwillig wereldwijd. De begeleiding en ondersteuning die zij je bieden in Ghana én in Nederland, geeft je een gevoel van veiligheid, zekerheid, vertrouwen en warmte!

 ~ Sofie Bruggeman ~

Leeftijd: 21
Opleiding / Werk: Student leerkracht basisonderwijs