Ik vond het eigenlijk heel leuk om stage te lopen in het buitenland, maar een half jaar vond ik echt te lang. Daarom heb ik ervoor gekozen om na het afronden van mijn studie twee maanden vrijwilligerswerk te gaan doen.

Ik ben in maart en april twee maanden naar Ghana geweest. Ik heb met veel plezier op de Kidz Active School gewerkt. In het begin op de crèche, en toen de First Aid-post open ging, ben ik dat gaan combineren. De helft van de dag werkte ik op de crèche, de andere helft bij First Aid. Dat was echt super: een leuke afwisseling en combinatie.

Ik had ervoor gekozen om opgehaald te worden door Toontje (ophaalservice). Dat was echt top: je voelt je gelijk welkom en thuis in het land, en ze vertelt je al van alles. Daarna heb ik de bus genomen van Accra naar Tamale. Een lange rit, maar leuk om zo het land te zien. Daar werden we opgehaald door Bash en naar de lodge gebracht, waar we de eerste nachten sliepen. Dat was fijn om even te wennen. Je leert de stad kennen en weet hoe je een taxi kunt regelen en waar je boodschappen kunt doen.

Daarna ben ik bij een gastgezin gaan wonen. Dat was echt geweldig, en ik zou het iedereen aanraden. Je leert zo echt de cultuur kennen en je voelt je echt een beetje “familie”. Ook de begeleiding vanuit Tamale was super. Je kunt Bash en Sylvester altijd bereiken als er iets is, en dan wordt het geregeld!

Het was ook leuk om andere vrijwilligers te ontmoeten en leuke uitjes te doen. In het weekend waren we vrij, dus zijn we naar Mole NP, Kumasi en Hand in Hand geweest. Heel leuk om te doen, en zo zie je ook meer van het land.

Door mijn ervaring daar heb ik geleerd om gewoon gelukkig te zijn met wat je hebt. Sommige mensen daar hebben weinig, maar zijn toch supergelukkig. Je merkt dat ook echt als je er bent. Iedereen wil eigenlijk het liefst naar Nederland of met een blanke vrouw trouwen. Maar als je uitlegt dat het in Nederland ook niet allemaal vanzelf gaat, vinden ze dat lastig te begrijpen. Dat viel mij misschien wel het meest op: dat veel mannen met je naar Nederland willen.

Ik merk dat ik thuis nu meer kijk naar wat ik wél heb, in plaats van wat ik niet heb. Ook waardeer ik eten veel meer. In mijn gastgezin kreeg ik veel lokaal eten — wel lekker, maar weinig variatie. En je kunt daar niet even de supermarkt inlopen om iets te halen. Ik weet nog dat we helemaal blij waren als we een keer chips of een Mars tegenkwamen! Ik heb echt een geweldige tijd gehad. 

Ik zou Vrijwillig Wereldwijd zeker aanraden, omdat deze organisatie echt hart heeft voor de projecten én voor de vrijwilligers. Dat merk je aan alles: een mailtje met de vraag hoe het gaat, en je kunt altijd op hen terugvallen.